Ozdobne, bogato zdobione wejście do średniowiecznej świątyni miało uprzytomnić wiernym, że wchodzą przez bramę domu bożego i że za tym wejściem jest przedsionek innego świata. Dekoracja portali miała precyzyjnie przemyślana tematykę i fabułę. Wyrzeźbione i odkute w kamieniu postaci i sceny zwane były „biblią dla ubogich” (biblia pauperum), bowiem opowiadały niepiśmiennym chrześcijanom historie zawarte w Piśmie Świętym. Maestria i artyzm średniowiecznych kamieniarzy zaangażowane były w umacnianie wiernych w wierze, budzenie ich religijnych i mistycznych emocji. Rzeźby figuralne w tym czasie dalekie były od realizmu, ich zadaniem było głoszenie chwały bożej , a nie piękna natury lub ludzkiego ciała. Jednak pomiędzy odrealnionymi, uduchowionymi postaciami, artystom-kamieniarzom udawało się wpleść elementy ze świata roślinnego i zwierzęcego. Stanowiły one czysto dekoracyjny, podobnie jak bordiury w starych manuskryptach. Flora i fauna zastygła w kamiennych formach reprezentowana przez gatunki realnie istniejące oraz takie, które były tylko wytworem wyobraźni twórcy. Jaszczurkom na przykład towarzyszyły skrzydlate smoki, a niedźwiedziom jednorożce. Żadna z tych istot nie była umieszczana w kamiennym portalu przypadkowo – każda z nich miała przypisana symbolikę, nawiązującą do odwiecznej walki dobra ze złem.