W luksusowo wykończonych kuchniach podłogi wykłada się płytami kamiennymi z granitu lub marmuru. Są niepowtarzalne, ale trudne w utrzymaniu, nieodporne na uderzenia (łatwo pękają i kruszą się). Mimo coraz lepszych środków impregnujących, w kuchni stosunkowo szybko tracą połysk, który można odzyskać tylko przez powtórne mechaniczne polerowanie powierzchni. Znacznie tańsze są podłogi z konglomeratów kamiennych czyli okruchów granitu lub marmuru, sklejanych lepiszczem z żywic epoksydowych. Zachowują piękno kamienia, jednak są mniej trwałe i trudniejsze w montażu. Po to, by kuchnia była funkcjonalna, pomiędzy poszczególnymi urządzeniami ustawia się szafki z blatami roboczymi. Szerokość blatu nie może być mniejsza niż 50 cm zwykle jest to 60 cm. Najdłuższy blat, służący do przygotowywania posiłków, powinien zajmować miejsce na lewo od zlewozmywaka. Przy kuchence konieczny jest blat żaroodporny (kamienny lub z płytek ceramicznych) do odstawiania gorących garnków. Dobór materiału i kolorystyki blatu do szafek kuchennych oraz jego trwałość i łatwość czyszczenia mają duże znaczenie. Porysowany, nie dający się domyć blat popsuje wygląd nawet najpiękniejszych mebli. Najtrwalsze, ale zarazem najdroższe, są blaty z kamieni naturalnych: granitu czy marmuru. Trzeba przy tym pamiętać, że ich obróbka (np. wycięcie otworu pod zlewozmywak) jest dość skomplikowana. Do najmniej trwałych należą blaty drewniane i z płyty wiórowej laminowanej. Pośrednie miejsce zajmują blaty z corianu, postformingu, konglomeratu granitowego lub marmurowego, a także z płytek ceramicznych. Wbrew pozorom trudniejsze do utrzymania w czystości są płyty w ciemnych kolorach, z połyskiem.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply